Bir farzı terk etmek veya bir haramı işlemek için yemin etmek haram bir yemindir, bozulması farzdır. Dolayısıyla, meselâ ana babası ile konuşmamaya yemin eden kişi, onlarla konuşacak, yani yeminini bozacak ama yemin keffâreti ödeyecektir. Ayrıca haram bir şeyi yapmaya yemin ettiği için tevbe istiğfar edecektir. Hz. Peygamber şöyle buyurmuştur: “Bir şeye yemin edip de, başkasını daha hayırlı gören kişi yemininden dolayı keffâret ödesin, sonra da o hayırlı olan şeyi yapsın.” (Nesâî, Eymân 41; Ebû Dâvud, Eymân 12)



Bir başka hadiste de şöyle buyurulmuştur: "Rabbe isyanda, sılayı rahmi kesmekte ve mâlik olmadığın şeyde sana yemin de, nezir de yoktur." (Ebû Dâvud, Eymân 12; Nesâî, Eymân 17; İbn Mâce, Keffâret 8; Ahmed bin Hanbel, II/185, 202)



Şâ'bî'ye göre haram bir fiili işlemek üzere yemin eden kişi yeminini bozar, yani o haramı işlemez. Ayrıca keffâret ödemesine de gerek yoktur. Çünkü Hz. Peygamber, kişinin haramı işlememesinin yeminine keffâret olduğunu söylemiştir (Ebû Davud, Eymân 12). Hanefîler mün'akide yemininden dolayı kulların sorumlu tutulacağını bildiren âyetin zâhirine dayanmaktadırlar (5/Mâide, 89).