Şükrün Önemi
Kuran, sürekli olarak Allahın insanlara verdiği nimetlere, yaptığı bağışlara, ettiği ihsanlara dikkat çekmekte ve insanın bütün bu iyilikler karşısında minnettarlık duymasını, şükran duyguları içerisinde olmasını istemektedir. Çünkü nimete kavuşmanın, iyilik görmenin karşılığı budur.
İnsan, Allahın kendisine verdiği can ve organlar karşılığında (32/Secde, 7-9), yağmur vermesinin (45/Câsiye, 4-5; 56/Vâkıa, 68-69), gece ile gündüzü var etmesinin (28/Kasas, 73), dağ gibi gemileri yüzdürmesinin (31/Lokman, 31), eti yenen hayvanları (36/Yâsin, 71-73) ve daha nice nimetler vermesinin karşılığı olarak şükr etmelidir. Bütün bu nimetleri vereni tanımalı ve Onun önünde boyun bükmelidir.
Allahın insanlara; Verdiğim nimetlere şükredin demesi de ayrıca kul için bir nimet ve ihsandır. Çünkü şükrün faydası dünya ve ahirette Allaha değil kula dönüktür. Yerine getirdiği şükür ile fayda gören kulun kendisidir. Kul, şükrederek Rabbine bir karşılık veya bir mükâfat vermemektedir. Zaten buna da hiç bir varlığın gücü yetmez. Kim şükrederse kendi nefsi için şükretmiş olur (27/Neml, 40) Yoksa Allahın böyle şeylere asla ihtiyacı yoktur.
Ancak Allah (cc) kullarına karşı bu kadar cömert, bu kadar lütuf sahibi olduğu halde, kullarının bir kısmı nankördür, çok şükretmekten uzaktırlar (10/Yunus, 60; 7/Arâf, 10; 23/Müminûn, 78; 67/Mülk, 23).
Şükretmek müminlerin en önemli özelliklerinden biridir. Allah (cc) müminlere verilenleri zaman zaman hatırlatıyor ve bu hatırlatmanın da onları şükretmeye teşvik olduğunu hissettiriyor. Söz gelimi, Allah müminleri affeder (2/Bakara, 52), müminler Ramazan orucuyla ibadet ederler ve doğru yolu bulurlar ve Allahı da büyük tanırlar (Bakara, 185), onlar Allahtan ittika ederler / hakkıyla çekinirler (3/Âl-i Imran, 123), bundan dolayı Allah (cc) onlara nimetlerini tamamlamak ve onları temizlemek istiyor (5/Mâide, 6). Allah (cc) onlara âyetlerini çok net bir şekilde açıklıyor (5/Mâide, 89), onlara zafer veriyor ve güzel rızıklarla rızıklandırıyor (Enfal, 26), dinlenmek için geceyi ve gündüzü var etmiştir (28/Kasas, 73); işte bunların sebebi, umulur ki müminler hakkıyla şükrederler.
Bütün nimetlerin sahibi Allah (cc) insanlara;
Siz beni zikredin (anın) ben de sizi zikredeyim. Bana şükredin, fakat asla nankörlük etmeyin (2/Bakara, 152) diye emretmektedir. Yine Lokman (a.s.)'ın şahsında insanların şükür edici olmalarını istiyor (31/Lokman, 12).
2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 115 116 117 118 119 120 121 122 123 124 125 126 127 128 129 130 131 132 133 134 135 136 137 138 139 140 141 142 143 144 145 146 147 148 149 150 151 152 153 154 155 156 157 158 159 160 161 162 163 164 165 166 167 168 169 170 171 172 173 174 175 176 177 178 179 180 181 182 183 184 185 186 187 188 189 190 191 192 193 194 195 196 197 198 199 200 201 202 203 204 205 206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216 217 218 219 220 221 222 223 224 225 226 227 228 229 230 231 232 233 234 235 236 237 238 239 240 241 242 243 244 245 246 247 248 249 250 251 252 253 254 255 256 257 258 259 260
Yeni yorum gönder