1. Akıllı olmak: Akıl hastasının veya temyiz gücüne sahip olmayan küçüğün yapacağı sulh akdi geçerli değildir. Çünkü çocuğun ve akıl hastasının tasarruf ehliyeti yoktur.



Erginlik şart değildir. Açık bir yararı olunca, tasarrufa izinli küçük çocuğun yapacağı sulh da geçerli olur.



2. Küçük aleyhine sulh anlaşmasında, sulhun çocuğa açık bir zarar vermemesi gerekir. Bir kimse, bir çocukta bir alacağı olduğunu dava etse; babası küçüğün malı üzerinde sulh anlaşması yapsa; verdiği mal dava konusu şeyin miktarı kadar veya insanların mislinde gabn-i fahiş saydığı bir fazlalıkla sulh yapılsa bu caizdir. Çünkü bu durumda sulh ivazlı bir akit sayılır.



Eğer davacının delili yoksa sulh caiz olmaz. Çünkü böyle bir durumda sulh, küçüğün malını teberru anlamı taşır. Teberru ise sırf zarar olup, buna baba malik olamaz.



Ancak baba sulh bedelini kendi malından karşılarsa bu caiz olur. Çünkü bunun küçüğe bir zararı bulunmaz.



3. Küçük yerine sulh yapacak kimsenin baba, dede veya vasi gibi kendi malında tasarrufa ehil kimselerden olması gerekir.



4. Sulh yapanın mürted olmaması gerekir. Çünkü Ebû Hanîfe'ye göre mürteddin tasarrufları askıdadır. Ebû Yusuf ve İmam Muhammed'e göre ise bu tasarruflar nâfizdir. Onlara göre mürted kadının sulh yapması ise ittifakla caizdir.