Sözlükte, haram durumu terketme, haram olan yerden ayrılma, haramlığın giderilmesi gibi anlamlara gelir.



Yapılmasında herhangi bir sakınca olmayan, yapıldığı zaman kişiye günah kazandırmayan işler (ameller) için kullanılır.



Haram konusunda geçtiği gibi, Dinimiz bir takım şeyleri yapmayı, yeme-içmeyi veya konuşmayı bize yasaklamıştır. Bunlara dinin yasakları anlamında ‘haram’ denir. Yapılması, yenilip içilmesi, söylenilmesi haram olmayan bütün işler ‘helâl’dir.



İslâma göre yapılmasında sakınca (vebâl) olmayan her şey ‘helâl’ sınırları içerisindedir. Helâl bu açıdan mübahtan daha kapsamlıdır. Hatta bir takım helâl olan şeyleri yapmak kişiye sevap bile kazandırabilir.



Mübah ve caiz kelimeleri de ‘helâl’ kelimesi yerine kullanılabilir. Mübah, yapılmasında veya yapılmamasında sevap veya günah olmayan her işe denir. Caiz de aynı anlamda kullanılmaktadır. (Bakınız: Mübah)